ن ( تحصیلات : فوق دیپلم ، 21 ساله )

باسلام و خسته نباشید.خانمی هستم بیست ویک ساله با ظاهری نسبتا زیبا نجیب واخلاقی مهربان که مدت نه ماه است با استاد خودم در دانشگاه ازدواج کرده ام.همسرم مردی خوش اخلاق مهربان چشم پاک هست و واقعا عاشقمه.در کنارش بسیار احساس خوشبختی میکنم و بسیار از انتخاب هم راضی هستیم.مشکلم این هست که خیلی قدش بلند نیست یعنی یکم از من بلندتره و چهره ش زیاد زیبا نیس یعنی من خیلی خوشگل تر هستم.روز اول به حساب اینهمه خوبی ایشان جواب مثبت دادم و واقعا چهره شون برام مهم نبود الان هم اصلا پشیمون نیستم.اما این حرفای دیگران هست که آزارم میده مخصوصا هم کلاسی های دانشگاه و حتی همسایه و فامیل که بهم میگن نامزدت چقدر زشته گاهی نامزدمو بایک فرد زیبا مقایسه میکنم و میگم کاش اون همسرم بود تا تحقیر نمیشدم...وواقعا احساس خوبی ندارم ب این موضوع...باید چیکار کنم در حالیکه حرفای بقیه واقعا اذیتم میکنه و حتی تحقیر میشم.با تشکر از پاسختون.


مشاور (خانم مولوی زاده)

با سلام دوست عزیز؛ زیبایی همسران در زندگی مشترک امری است که پس از مدت زمانی عادی گردیده و تنها اخلاق زیباست که همسر را در چشم همسرش زشت یا زیبا می کند. پس از انتخاب همسر نیز مقایسه همسر با افراد دیگر کار عاقلانه ای نبوده و باعث دلسردی در روابط می گردد. در اینجا به شما دوست عزیز توصیه می شود با اطمینان از انتخاب خود و شکرگذاری خداوند از دادن همسری بااخلاق به شما افکار و وسوسه های نفسانی را در خود مدیریت کرده و اجازه ندهید خوشبختی شما را تحت تاثیر قرار دهد. به قضاوت های دیگران نیز چندان بهایی نداده و اجازه ندهید آرامش شما را برهم زند. با راضی و شاکر بودن به آنچه خداوند به شما ارزانی داشته قدر نعمتهای او را دانسته و با اعلام نمودن اطمینان خود از انتخاب همسری شایسته و بااخلاق به اطرافیان راه هرگونه قضاوت و ایجاد تردید را بر آنها بسته و از لحظه لحظه زندگی عاشقانه خود که موهبتی از جانب خداوند مهربان است لذت برده و خداوند را سپاسگزار باشید. با آرزوی شادکامی برای شما دوست عزیز